ขัดข้อง หมายถึง ก. ไม่ยอมให้ทํา, ไม่ตกลงด้วย, ติดขัด.
ก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดแข้งขัดขา ก็ว่า; แทนชั่วคราว เป็นการแก้ขัดในการเล่นไพ่เป็นต้น, คานขา หรือ คันขาก็ว่า.
ก. ไม่ประพฤติตาม, ไม่ทําตาม.
ก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกําหมัดขัดเขมร. (ดึกดําบรรพ์).
ก. กระดากอาย.
ก. ไม่อ่อนน้อม.
ก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดขา ก็ว่า.
ก. พูดแย้งขวางเข้ามา, ไม่ให้ทําได้โดยสะดวก.